W grupie osób z niepełnosprawnością intelektualną największym problemem i barierą jest brak wsparcia towarzyszącego – opiekuna, asystenta pracy, brak wsparcia trenera pracy, brak pomocy w transporcie do pracy/z pracy, brak oprogramowania dostosowanego do wiedzy i umiejętności pracownika oraz brak potrzeby dostosowania stanowiska pracy. Wśród czynników utrudniających podjęcie zatrudnienia najczęściej wymieniane są zbyt wysokie wymagania pracodawców, strach przed utratą świadczeń, brak odpowiednich ofert pracy, ograniczenia wynikające z rodzaju niepełnosprawności, niechęć pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych. Dodatkowo wymieniane są także utrudnienia w dojazdach do pracy, brak lub niewielkie doświadczenie zawodowe osób niepełnosprawnych, nieznajomość uprawnień osób niepełnosprawnych, niedostosowanie miejsc pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, brak wiedzy o tym jak rodzaj niepełnosprawności wpływa na formę dostosowania stanowiska pracy oraz brak rzetelnej i pełnej informacji o tym jak można przystosować stanowisko pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Źródło opracowania: Raport z analizy aktualnego stanu rozwiązań z zakresu aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych, przeglądu dobrych praktyk, diagnozy potrzeb i barier oraz rekomendacje dla modelu wsparcia osób niepełnosprawnych w środowisku pracy”, Warszawa 2018 roku, opracowany w ramach projektu nr POWR.02.06.00-00-0054/17 pn. „Wypracowanie i upowszechnianie, we współpracy z partnerami społecznymi, modelu wsparcia osób niepełnosprawnych w środowisku pracy” realizowanego w partnerstwie CIOP-PIB, PFRON, SPI, KZRSIiSN
